Βακενρόντερ, Βίλχελμ Χάινριχ

(Wilhelm Heinrich Wackenroder, Βερολίνο 1773 – 1798). Γερμανός συγγραφέας. Γόνος πλούσιας οικογένειας, σπούδασε στο Ερλάνγκεν και στο Γκέτινγκεν. Μαζί με τον Τικ, με τον οποίο συνδεόταν φιλικά, επεχείρησε ένα είδος πνευματικού προσκυνήματος σε ολόκληρη τη Γερμανία. Στη Νυρεμβέργη και στη Βαμβέργη (Μπάμπεργκ), μέσα στην ατμόσφαιρα του γερμανικού Μεσαίωνα και της γερμανικής Αναγέννησης, ένιωσε το παρελθόν να επανασυνδέεται με το παρόν και να μεταμορφώνεται σε ένα υψηλότατο αισθητικό και θρησκευτικό ιδανικό. Μετά το τέλος των σπουδών του ο Β. ξαναγύρισε στο Βερολίνο. Το 1797 ο Τικ τού εξέδωσε, παρεμβάλλοντας και δικά του κείμενα, τις Διαχύσεις ενός φιλότεχνου καλόγερου (Herzensergiessungen eines kunstliebenden Klosterbruders) και το 1799 τις Φαντασίες για την τέχνη (Phantasien όber die Kunst), που αποτελούν την πιο ολοκληρωμένη και σχεδόν προγραμματική έκφραση της ρομαντικο-μουσικής αντίληψης για την τέχνη.